การปรับปรุงจุดมุ่งหมายการศึกษาของบลูม (จัดทำโดย นายศรันย์ สุดหลักทอง)
การเปรียบเทียบ Bloom’s Taxonomy 2001 และ Bloom 1956
New Version
(Bloom’s Taxonomy 2001)
|
Old Version
(Bloom’s Taxonomy 1956)
|
สร้างสรรค์-Creating
|
การประเมิน-Evaluation
|
ประเมิน-Evaluating
|
การสังเคราะห์-Synthesis
|
วิเคราะห์-Analysing
|
การวิเคราะห์-Analysis
|
ประยุกต์-Applying
|
การนำไปใช้-Application
|
ความเข้าใจ-Understanding
|
ความเข้าใจ-Comprehension
|
ความจำ-Remembering
|
ความรู้-Knowledge
|
Bloom(1956) ใช้คำนามในการอธิบายความรู้ประเภทต่าง ๆ
ในฉบับปรับปรุงปี 2001 ใช้คำกริยาและปรับเปลี่ยนคำว่าความรู้
(knowledge)เป็น ความจำ(remember)
เมื่อนำเขียนจุดมุ่งหมายการศึกษาของหลักสูตรที่อิงมาตรฐาน(standards-based
curriculum) จะเขียนได้ว่า
ผู้เรียนควรรู้และทำอะไรได้(กริยา)และได้จัดความรู้เป็น 4
ประเภท ได้แก่ ข้อเท็จจริง(factual) มโนทัศน์(concept)
กระบวนการ(procedurel) และอภิปัญญา(meta-cognition)
และมีการเปลี่ยนแปลงขั้นพฤติกรรมหลักในกรอบเดิม 2 ขั้น คือ ขั้นความเข้าใจ(comprehension)เปลี่ยนเป็น
เข้าใจความหมาย(understand) และขั้นประเมิน(evaluation)เป็น สร้างสรรค์(create)
มิติด้านความรู้
จำแนกระดับความรู้เป็น 4 ระดับ ได้แก่ 1)ความรู้ที่เป็นข้อเท็จจริง(Factual Knowledge) พื้นฐานของผู้เรียนต้องรู้จักหลักการหรือวิธีการแก้ปัญหา
2)ความรู้ที่เป็นมโนทัศน์(Conceptual Knowledge)
ความสัมพันธ์ขององค์ประกอบพื้นฐานในโครงสร้างทั้งหมดที่ทำให้สามารถเชื่อมโยงกันได้
3)ความรู้ในการดำเนินการ(Procedural Knowledge) วิธีการสืบค้นและเกณฑ์ในการใช้ทักษะ เทคนิควิธีการเพื่อดำเนินการ 4)ความรู้อภิปัญญา (Metacognitive Knowledge) ความรู้จากการรับรู้และความเข้าใจในตนเอง
การปรับปรุงอนุกรมวิธานจุดมุ่งหมายทางการศึกษานี้ได้กล่าวถึงอภิปัญญา
เป็นมิติหนึ่งของความรู้ คือการมีความรู้ที่มีความเกี่ยวข้องกับความรู้ทางปัญญาโดยทั่วไป
รู้ถึงความรู้ในตัวเอง
ซึ่งมิติใหม่ทางการศึกษานี้พุ่งพัฒนาให้ผู้เรียนมีความรู้ระดับอภิปัญญา
ตระหนักรู้ในตนเอง การไตร่ตรองย้อนคิดในตนเอง และการกำกับดูแลตนเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น